بایدها و نبایدهای میز اسنوکر

اسنوکر در ارتفاع سال 1875 بوسیله سرهنگ سر نویل چمبرلین که در جوبولپور هند بومی بود اختراع شد. همین اعتقاد و باور امروز به به عبارتی اندازه توانا هست که در بیش از 100 سال پیش اولی میز کارگاه های ما را سوراخ کرد. بخش اعظم میزهای ما حداقل 100 سال قدمت دارند و پس از بازسازی، می توانند حداقل 100 سال دیگر سرویس کنند و از مواد فوق العاده ساخته شده اند و به همان میزان در زمان مدرن قابل تکرار نیستند. برای مراقبت استانداردهای عالی ما، تعیین ظریف و سنجیده مواد و دقت ظریف به جزئیات در کارایی ما به جهت ایجاد دستی و کارگزاری بهترین میزهای جهان حساس است. میزهای ما مطابق دارای استانداردهای دقیق مورد نیاز بزرگترین بازیکنان اسنوکر که تا به هم اکنون به بازی زیبایی بخشیده اند ساخته شده است، و ما تمام این علم و تجربه را هنگام تولید هر جدولی که سوله ما را شکاف می کند، منتقل می کنیم. جداول کیفیت ما به جهت افرادی است که بازی را جدی می گیرند. در صورتی که امتیاز کافی بر روی میز باقی نماند تا بازیکنی بتواند فریم را چیره شود، آن بازیکن ممکن است پیشنهاد دهد که قاب را در حالی که روی میز میباشد واگذار نماید (اما خیر هنگامی که حریفش هنوز بر روی میز است). امتیاز کادر یک اتفاق مرسوم در اسنوکر حرفه ای است. این به بازیکن امداد می نماید وقتی که توپ های میانی مانع استراحت معمولی می شوند، شوت بزند. در سال 2007، سه نشریه با استخر - Billiards Digest، Pool & Billiard Magazine و InsidePOOL Magazine - تمامی همین بازیکن انگلیسی الاصل را به تیتر بازیکن زن سال خود معرفی کردند. این ورژن از بیلیارد روی یک میز بدون جیب بازی می شود و صرفا از سه توپ استفاده می کند. یک توپ سفید، رنگ زرد و قرمز. هر خطای دیگری به حریف نشان می دهد که برابر دارای بها توپ "رو" است، بالاترین ارزش کل توپ های درگیر در خطا، یا چهار امتیاز، هر کدام نمایش پیوند که بالاترین باشد. زمانی که سیاه فقط توپ باقی باقیمانده بر روی میز باشد، مهاجم می تواند در صورتی که بیش از هفت امتیاز از حریف جلوتر باشد، چارچوب را به دست آورد. ساخت و ساز فولاد و چوب - یک فریم بادوام متشکل از فولاد و چوب، میز را نظیر سنگ محکم می کند و حیاتی نقاط ثابت متعددی به جهت تخته سنگ هست که توزیع وزن یکنواخت را در تمام میز ساخت می کند.